معنی فله
- فله((فُ))
- شیری که از حیوان نوزاییده دوشند، آغوز، فرش، فرشه
واژههای مرتبط با فله
فله
- فله
- لب شکستگی در تیغ و شمشیر شیر اول حیوان نوزاییده که چون بر آتش نهند منجمد شود و مایه پنیر گردد آغور لبا: نو آیین مطربان داریم و بر بطهای گوینده مساعد ساقیان داریم و ساعدهای چون فله. (منوچهری)
فله
- فله
- آغوز، شیر اول گاو یا گوسفند پس از زاییدن
فله
- فله
- اجناسی که به صورت کیلویی و غیر بسته بندی فروخته شود
فله
- فله
- آغوز، شیر غلیظ و زرد رنگ چهارپایان اهلی که پس از زایمان آن ها تا سه روز دوشیده می شود، کُلُستِروم، زَهک، شِمِه، فُرشِه، پَلِه، شیرماک
برای مِثال نوآیین مطربان داریم و بربط های گوینده / مساعدساقیان داریم و ساعدهای چون فلّه (منوچهری - ۲۱۳)
فله
- فله
- مؤنث فلان. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
فله
- فله
- شیر اول حیوان نوزاییده که چون بر آتش نهند منجمد شود و مایۀ پنیر گردد. آغوز. لبا. (فرهنگ فارسی معین). زهک. لبا. آغوز. گورماست. ماک. (یادداشت مؤلف) : کنیزک با طبق فله بردست نهاده، سرگشاده زیر منظرۀ مهدی بگذشت، مهدی فرونگرست، فله بدید آرزوش کرد. (ترجمه تاریخ طبری).
نوآیین مطربان داریم و بربطهای کوبنده
مساعد ساقیان داریم و ساعدهای چون فله.
منوچهری.
، پنیر تازۀ نیک. (حاشیۀ فرهنگ اسدی نسخۀ نخجوانی)
بله
- بله
- تری، نمناکی، رطوبت، طراوت جوانی کلمه جواب، آری کلمه جواب، آری
آله
- آله
- ابزار، مایه، اندام، زین و برگ، زهار، گاهوک (تابوت) عقاب شاهین، پرنده ایست از دسته شکاریان روزانه دارای قدی متوسط و سری کشیده و منقار و پنجه های نسبه ضعیف
دله
- دله
- چشم چران، هرزه و ولگرد
