معنی فلک
- فلک((فَ لَ))
- فلکه، چوبی که در وسط آن ریسمان کوتاهی بسته شده بود که پای مجرم را در آن می بستند و می زدند
واژههای مرتبط با فلک
فلک
- فلک
- سپهر
فلک
- فلک
- کِشتی، از وسایل نقلیه ای که روی آب حرکت می کند، به انواع مختلف بزرگ، کوچک، جنگی و مسافربری، کشتی نوح مثلاً وسیلۀ نجات دراصل نام کشتی بزرگی است که نوح پیغمبر ساخت و در طوفان عظیمی که رخ داد با آن جمعی از مردم و جانوران را نجات داد
فلک
- فلک
- چرخ، گردون سپهر، آسمان، جای گردش ستارگان و آلتی است چوبی که تسمه در وسط آن قرار داده کف پای بی ادبان و مجرمان را بدان بسته چوب زنند سپهر، ساخته فارسی گویان از فلق - کنده بند ابزاری برای شکنجه و آزار جاله کشتی، شسنک (صدف کوچک) کشتی سفینه
فلک
- فلک
- کشتی، سفینه
فلک
- فلک
- آسمان، سپهر، گردون
فلک
- فلک
- سپهر، گردون، در علم نجوم هر یک از طبقات هفت گانه یا نه گانۀ آسمان
چوبی که در آن ریسمان کوتاهی بسته شده و پاهای شخص مجرم را به آن می بستند و با چوب یا تازیانه می زدند
فلک
- فلک
- جَمعِ واژۀ فَلَک. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
فلک
- فلک
- کشتی. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (ترجمان علامۀ جرجانی ترتیب عادل بن علی)
فلک
- فلک
- مرد گرداستخوان درشت پیوند، مرد دردگین. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)