معنی فغستان
- فغستان((فَ غِ))
- بتخانه، بتکده، حرمسرا، خوب رو، کنیز خوب رو
واژههای مرتبط با فغستان
فغستان
- فغستان
- نام دختر کید شاه هندوستان و یکی از زنان اسکندر مقدونی، از شخصیتهای شاهنامه
فغستان
- فغستان
- بتخانه، بتکده، کنایه از حرم سرا،
برای مِثال فرستش به سوی شبستان خویش / بر خواهران و فغستان خویش (فردوسی - ۲/۲۱۲)
فغستان
- فغستان
- بتخانه بتکده، حرمسرای شاهان و بزرگان، یار دلارام محبوبه: فغستان چو آمد بمشکوی شاه یکی تاج است بر سر ز مشک سیاه
فغستان
- فغستان
- بتخانه، بتکده، خانه خدا، کوه بیستون، بغستان
فغستان
- فغستان
- دهی است از بخش کنار رود خانه شهرستان گلپایگان، دارای 216 تن سکنه. آب آن از قنات و محصول عمده اش غله، لبنیات و پنبه است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
فغستان
- فغستان
- بتخانه. بتکده. (برهان) (فرهنگ فارسی معین) ، حرمسرای پادشاهان را نیز گویند. (برهان) :
نیارم فغستان خاقان برنج
سپارید هرچ ایدرش هست گنج.
اسدی.
فغستان خاقان و گنج ایدر است
بدان گر دهیم این ز ما درخور است.
اسدی.
شه چین جدا با فغستان و رخت
همی رفت با پیل و با تاج وتخت.
اسدی.
، کنایه از خوب صورتان و صاحب حسنان هم هست. (برهان). یار. دلاَّرام. محبوبه. (فرهنگ فارسی معین) :
فرستش بسوی شبستان خویش
بر خواهران و فغستان خویش.
فردوسی
فغستان
- فغستان
- نام دختر کید هندی. (یادداشت مؤلف) :
فغستان چو آمد بمشکوی شاه
یکی تاج بر سر ز مشک سیاه.
فردوسی.
فغستان ببارید خون سرشک
همی رفت با فیلسوف پزشک.
فردوسی
بغستان
- بغستان
- خانه بتان بیت الاصنام، خانه خدا، کوه بیستون
بغستان
- بغستان
- بتخانه، بتکده، خانه خدا، کوه بیستون، فغستان
