معنی فطرت
- فطرت((فِ طْ رَ))
- سرشت، طبیعت، صفت ذاتی
واژههای مرتبط با فطرت
فطرت
- فطرت
- سرشت
فطرت
- فطرت
- ویژگی های ذاتی، سرشت، طبیعت، نهاد، آفرینش، خلقت
فطرت
- فطرت
- آفرینش، خمیره، سرشت
فطرت
- فطرت
- طَبیعَت
فطرت
- فطرت
- اصل، ذات، سرشت، طبیعت، طینت، نهاد، آفرینش، ابداع
فترت
- فترت
- سستی، کندی، بازماندگی، ضعف، زمانی که حکومت یا دولتی از میان رفته و هنوز دولت دیگری به جای آن برقرار نشده، مدت و فاصلۀ میان دو واقعه، به ویژه مدت تعطیل مجلس شورا
فورت
- فورت
- جوشش، حدت، شدت خشم یا گرما
خطرت
- خطرت
- هر اندیشه ای که بر ذهن وارد می شود، در تصوف هر اندیشه ای که بر ذهن سالک وارد می شود
فطنت
- فطنت
- درک کردن، زیرک و دانا بودن، هوشیاری، زیرکی، دانایی
