معنی فره
- فره((فِ یا فَ رِ هْ))
- بسیار، فراوان، خوب، پسندیده
واژههای مرتبط با فره
فره
- فره
- شان و شوکت، رفعت، شکوه، فَرّ
برای مِثال کجا رفت آن مردی و گرز تو / به رزم اندرون فره و برز تو ، زیبایی، برازندگی، رونق، پرتو، فروغ(فردوسی - ۵/۳۸۸)
فره ایزدی: در ایران باستان، غلبه، قدرت، فرّ و شکوه شاهنشاهی که اهورامزدا ایرانیان را از آن برخوردار می ساخت، کیاخره
فره
- فره
- فراوان، بسیار، افزون،
برای مِثال گر زان که خدا به من دهد مال فره / بگشایم از این کار فروبسته گره ، خوب، پسندیده(؟- مجمع الفرس - فره)
فره
- فره
- شان و شوکت و شکوه و عظمت
فره
- فره
- فر، پر، شکوه
فره
- فره
- خرامیدن، تکبر کردن
فره
- فره
- جوجِه، بچۀ هر پرنده که تازه از تخم درآمده باشد به ویژه مرغ خانگی، جوزِه، جوژِه، چوزِه، فَرخ
فره
- فره
- شهر بزرگی است از نواحی سیستان و روستایش بیش از شصت قریه است. نهری بزرگ دارد و بر آن پلی بنا کرده اند راه خراسان به سیستان از طرف چپ آن میگذرد. (از معجم البلدان). شهرکی است گرمسیر و اندر وی خرماست و میوه های بسیار. (حدود العالم)
فره
- فره
- به فارسی بنفسج و به ترکی فراخ است. (فهرست مخزن الادویه)
فره
- فره
- جَمعِ واژۀ فاره. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به فاره و فُرُه ْ شود