معنی فرناس
- فرناس((فِ))
- مهتر روستاییان، شیر ستبر گردن و دلیر
واژههای مرتبط با فرناس
فرناس
- فرناس
- نیم خواب، خواب آلود، نام پسر فرناباذ یکی از درباریان اردشیر دراز دست پادشاه هخامنشی
فرناس
- فرناس
- غافل، نادان،
برای مِثال نامه ها پیش تو همی آید / هم ز بیداردل هم از فرناس ، خواب آلود(ناصرخسرو - ۴۳۸)
فرناس
- فرناس
- مهتر روستاییان، شیر ستبر گردن و دلیر
فرناس
- فرناس
- غافل، نادان، خواب آلود
فرناس
- فرناس
- رئیس و مهترروستاییان. ج، فرانسه. (منتهی الارب). مهتر دهقانان و در ترکی او را قوجه باشی گویند. (محیط المحیط) ، شیر سطبرگردن و سخت دلیر. (منتهی الارب)
فرناس
- فرناس
- پسر فرناباذ از درباریان مورد توجه اردشیر درازدست بوده است. رجوع به فرناباذ و نیز رجوع به ایران باستان پیرنیا ص 943 شود
برناس
- برناس
- غافل ونادان وخواب آلوده
فارناس
- فارناس
- نام پادشاه کاپادوکیه
فرنام
- فرنام
- دارای نام باشکوه و زیبا، نام یکی از سرداران شاپور
