معنی فرخو
- فرخو((فَ رْ خُ))
- بریدن شاخه های زائد درخت، وجین، کندن علف های هرز
واژههای مرتبط با فرخو
فرخو
- فرخو
- بریدن شاخه های زائد تاک و سایر درختان، کندن علف های هرزه از میان کشتزار
فرخو
- فرخو
- پیراستن تاک رز. (صحاح الفرس). پیراستن تاک و غیره و بریدن شاخهای زیادتی آن را گویند. (برهان). پرخو. (آنندراج) :
شاخ گل لعل و گوهر آرد بار
گر به نام کفت بود فرخو.
شمس فخری (از آنندراج).
، پاک کردن کشت و باغ بود. (اسدی). پاک کردن کشت و زراعت و باغ از خس و خاشاک. (برهان). و رجوع به پرخو و پرخویدن و فرخو کردن شود
فربو
- فربو
- مرکب از فر (شکوه) + بو
فرخه
- فرخه
- رقص
فروخ
- فروخ
- فَرخ ها، جوجِه ها، جمعِ واژۀ فَرخ
پرخو
- پرخو
- جای ریختن آرد یا غله در خانه یا دکان که از خشت و گِل یا تخته درست کنند، کُندولِه، کانور، کُندوک، کُندو، کَنور
بریدن شاخه های زاید تاک و سایر درختان، پر کاوش، کندن علف های هرز از میان کشتزار
فرخج
- فرخج
- زشت، نازیبا، پلید، ناپاک،
برای مِثال ای بلفرخج ساده همیدون همه فرخج / نامت فرخج و کنیت ملعونت بلفرخج ، در علم زیست شناسی کفل اسب(لبیبی - شاعران بی دیوان - ۴۷۹)
فرخش
- فرخش
- کَفَل، سَرین، کَفَل و ساغَری اسب و استر، پَرَخش، پَرَخچ
عرخو
- عرخو
- آوای سگ آوای گربه هنگام خشم
