معنی فراهیختن
- فراهیختن((فَ تَ))
- برکشیدن، تربیت کردن، ادب آموختن، فراهختن
واژههای مرتبط با فراهیختن
فراهیختن
- فراهیختن
- ادب کردن، تربیت کردن، برکشیدن
فراهیختن
- فراهیختن
- ادب کردن، برکشیدن
فراهیختن
- فراهیختن
- فراهختن. تأدیب نمودن. تربیت کردن، آویختن. (برهان). رجوع به فراهختن شود
فراهیخته
- فراهیخته
- برکشیده (شمشیر و جز آن)، تربیت شده ادب یافته
فروهیختن
- فروهیختن
- فرو کشیدن به پایین کشیدن
فروهیختن
- فروهیختن
- فروهختن، فرو کشیدن، رو به پایین کشیدن
فراهیخته
- فراهیخته
- برکشیده، تربیت شده، ادب آموخته
فراهیخته
- فراهیخته
- تربیت شده، ادب آموخته
بیرون کشیده شده، قد کشیده، آهازیدِه، آختِه، بَرهیختِه، آهِختِه، بَرکِشیدِه، آهَنجیدِه، آهیختِه
فروهیختن
- فروهیختن
- به پایین انداختن، بر زمین گذاشتن، فرو گذاشتن، پایین گذاشتن، آویزان کردن، رها کردن، آویزان شدن، کنایه از خراب شدن، فُروهِشتن، فُروهَلیدن
