معنی فراشتن
- فراشتن((فَ تَ))
- افراشتن
واژههای مرتبط با فراشتن
فراشتن
- فراشتن
- اَفراشتَن، بلند ساختن، بالا بردن، آراستن، زینت دادن، برپا کردن، بَراَفراشتَن، اَفراختَن، فَراختَن، اَوراشتَن
فراشتن
- فراشتن
- مخفف افراشتن که به معنی بلند کردن و بالا بردن باشد. (برهان) :
از آبنوس دری اندر او فراشته بود
به جای آهن، سیمین همه بش و مسمار.
ابوالمؤید بلخی.
فراشته به هنر نام خویش و نام پدر
گذاشته ز قدر قدر خویش و قدر تبار.
فرخی.
- برفراشتن، بلند کردن. افراشتن:
ای روی داده صحبت دنیا را
شادان و برفراشته آوا را.
ناصرخسرو.
رجوع به فراختن و افراختن و افراشتن شود
افراشتن
- افراشتن
- بلند ساختن، برداشتن
افراشتن
- افراشتن
- بلند ساختن، بالا بردن
برای مِثال هرکه گردن به دعوی افرازد / خویشتن را به گردن اندازد آراستن، زینت دادن، برپا کردن، فَراشتَن، اَوراشتَن، بَراَفراشتَن، اَفراختَن، فَراختَن(سعدی - ۵۶)
فراختن
- فراختن
- اَفراشتَن، بلند ساختن، بالا بردن، آراستن، زینت دادن، برپا کردن، بَراَفراشتَن، اَفراختَن، اَوراشتَن، فَراشتَن
فراشتو
- فراشتو
- پرستو
فراشتک
- فراشتک
- پرستو
گراشتن
- گراشتن
- گراشتن پوست. دباغی کردن دباغت
افراشتن
- افراشتن
- افراختن
