معنی فذلکه
- فذلکه((فَ ذْ لَ کَ یا کِ))
- به پایان رسانیدن حساب، مطلبی را به اجمال آوردن، خلاصه کلام
واژههای مرتبط با فذلکه
فذلکه
- فذلکه
- به پایان رساندن حساب و فارغ شدن از آن، خلاصه و چکیدۀ چیزی، به ویزه سخن
فذلکه
- فذلکه
- به پایان رسانیدن حساب را و فارغ شدن از آن، باجمال آوردن مطلبی که تفضیل یابد، مجمل کلام
فذلک
- فذلک
- خلاصه ای که پس از جمع و تفریق حساب در پایان آن نوشته می شد،
برای مِثال در نواحی نه گاو ماند و نه کشت / دخل را کس فذلکی ننوشت ، کنایه از خلاصه و چکیدۀ چیزی، به ویژه سخن، کنایه از نتیجه، ماحصل، کنایه از عاقبت،(نظامی۴ - ۷۱۷) برای مِثال ما همان مرغیم خاقانی که ما را روزگار / می دواند واین دویدن را فذلک کشتن است (خاقانی - ۸۳۷)
فذلک
- فذلک
- هم آوای مسالک مانده پس مانده
فلکه
- فلکه
- پاره زمین گرد بلند، توده گرد بلند که در حوالی آن فضا باشد، خیابان دایره ای مانند که دور ساختمانی کشیده باشند
فلکه
- فلکه
- قطعه زمین گِرد، میدان، ابزاری برای تنبیه. نک فلک
فلکه
- فلکه
- شیرفلکه، قطعۀ زمین گرد یا زمین دایره مانند که دور آن خیابان کشیده باشند، میدان، هر چیز شبیه چرخ که دور خود بچرخد
فذلک
- فذلک
- مأخوذ از تازی، باقی و بقیۀ چیزی. (ناظم الاطباء) (آنندراج از شرح خاقانی). و به اصطلاح اهل حساب، جمع بعد از تفصیل. (آنندراج از شرح خاقانی و مؤید). به اصطلاح اهل دفتر، جمع حساب پس از تفصیل. (ناظم الاطباء) :
با حسابم خوش ار فذلکم اوست
نی غلام مقر چو مالکم اوست.
سنائی.
کبری شمر ممالک این سبز بارگاه
صغری شمر فذلک این تیره خاکدان.
خاقانی.
تا حشر فذلک بقا باد
توقیع تو دادگستران را.
خاقانی.
، در کلام علما بمعنی اجمال فصل است. (کشاف اصطلاحات الفنون).
- فذلک شدن، منقضی شدن. سپری شدن. (یادداشت بخط مؤلف) :
فذلک شد شمار خدمت من
بر او از جملگی و گیج گیجی.
سوزنی.
رجوع به فذالک شود
فلکه
- فلکه
- میدان یا محوطه ای که چند خیابان بدان منتهی شود. (فرهنگ فارسی معین). میدانی که بشکل دایره باشد و محاط باشد به ابنیه ای ازقبیل خانه ها و دکانها. (یادداشت مؤلف). میدانی که گردبرگرد آن خانه باشد. (یادداشت دیگر) ، چوبی دراز بر ستبری ساعد و بر میان آن دوالی که دوتن دو سر آن چوب بگیرند و پای مجرم بر آن دوال نهاده و چوب را پیچند تا پای در آن محکم شود و سومی با ترکه بر کف پای ها زند. (یادداشت مؤلف). رجوع به فلک شود، بادریسۀ دوک. (یادداشت مؤلف)