معنی فحاش
- فحاش((فَ حّ))
- بدزبان، ناسزاگو
واژههای مرتبط با فحاش
فحاش
- فحاش
- بسیار بدخو و ناسزاگو، بددهن، فحش دهنده
فحاش
- فحاش
- زشتگوی، مرد فحش گوی، آنکه دشنام بسیار گوید، بد زبان، دهن دریده
فحاش
- فحاش
- مرد فحش گوی. (منتهی الارب). مؤنث آن فحاشه است. (اقرب الموارد). زشتگوی. (ربنجنی). آنکه دشنام بسیار گوید. بدزبان. دهن دریده. آنکه در جواب از حد درگذرد. (یادداشت بخط مؤلف)
فحاش
- فحاش
- بدزبان، دشنام گو، ناسزاگو، هتاک
متضاد: خوش زبان
فحاشی
- فحاشی
- ناسزاگویی
جحاش
- جحاش
- کره خر
افحاش
- افحاش
- فحش گفتن بر کسی
فحشا
- فحشا
- زنا، گناه بزرگ و کار بسیار زشت
فراش
- فراش
- پروانه، شاه پرک، حشره با بالهای رنگین، فَراشه
