معنی فتلیدن
- فتلیدن((فَ تَ دَ))
- از جا کندن، ریختن، افشاندن، دریدن، شکافتن، از هم گسستن، پریشان کردن، پراکنده کردن، فتاریدن، فتالیدن
واژههای مرتبط با فتلیدن
فتلیدن
- فتلیدن
- شکافتن، دریدن، افشاندن، پراکنده کردن، فَتالیدن، فَتاریدن
فتلیدن
- فتلیدن
- از جای کندن، ریختن افشاندن، دریدن شکافتن، جدا کردن، پریشان کردن پراکنده کردن
فتلیدن
- فتلیدن
- فتریدن و فتاریدن و فتالیدن، که ریختن و شکافتن و کندن و غیره باشد. (برهان). رجوع به فتاریدن و فتالیدن شود
فتالیدن
- فتالیدن
- شکافتن، دریدن، افشاندن، پراکنده کردن، فَتَلیدن، فَتاریدن،
برای مِثال باد برآمد به شاخ بید شکفته / بر سر می خواره برگ گل بفتالید (عمارۀ مروزی - شاعران بی دیوان - ۳۵۶)
فتریدن
- فتریدن
- از جای کندن، ریختن افشاندن، دریدن شکافتن، جدا کردن، پریشان کردن پراکنده کردن
فتالیدن
- فتالیدن
- کندن، ریختن، تکان دادن
فتالیدن
- فتالیدن
- از جا کندن، ریختن، افشاندن، دریدن، شکافتن، از هم گسستن، پریشان کردن، پراکنده کردن، فتاریدن، فتلیدن
فتریدن
- فتریدن
- دریدن و شکافتن. (برهان) (آنندراج) ، کندن. (برهان). رجوع به فتردن و فتاریدن و فتالیدن شود
فتالیدن
- فتالیدن
- از جای اندرآهختن و از جای بکندن. (فرهنگ اسدی). کندن، ریختن. (برهان). افشاندن و تکان دادن. (فرهنگ اسدی) :
باد برآمد به شاخ سیب شکفته
بر سر میخواره برگ گل بفتالید.
عمارۀ مروزی.
، دریدن و شکافتن. (برهان) :
که با خشم چشم ار برآغالدت
به یک دم هم از دور بفْتالدت.
اسدی.
، پریشان کردن وپراکنده کردن، از هم جدا کردن و گسستن. (برهان). رجوع به فتال شود