معنی فایت
- فایت((یِ))
- از میان رفته، نیست شده
واژههای مرتبط با فایت
فایت
- فایت
- فوت شده، از میان رفته
فایت
- فایت
- فائت. ازمیان رفته. فوت شده: اگر غفلت و تقصیری در راه آید فرصت فایت گردد. (سندبادنامه ص 218). اگر آن نکته ها به دست نیامده باشد غبنی باشد از فایت شدن آن. (از بیهقی). رجوع به فائت شود
کفایت
- کفایت
- بسنده، بسندگی
غایت
- غایت
- تا
فایض
- فایض
- فیض رسان، فایده بخش
فایز
- فایز
- نایل، رستگار
سایت
- سایت
- تارنما، جایگاه
رایت
- رایت
- پرچم، علامت نصب شده درجائی
مایت
- مایت
- آنکه نزدیک به مرگ است
