معنی غین
- غین((غَ))
- بیست و دومین حرف از الفبای فارسی، کنایه از بلبل، چون این حرف به حساب ابجد برابر با عدد 100 می باشد و بلبل را نیز هزار یا هزاردستان خوانند
واژههای مرتبط با غین
غین
- غین
- نام واج «غ»
حجاب، پوشش، شوریدن دل، پراکنده دل شدن
اَبر، بخارهای غلیظ شده یا تودۀ قطرات آب و ذرات یخ معلق در جو که از آن ها باران و برف و تگرگ می بارد، غَیم، سَحاب، غَمام، میغ، غَمامِه
غین
- غین
- ابر، تشنگی، تیرگی ریم، زرد آب
غین
- غین
- شوریدن دل، ابری شدن آسمان، مشغول کردن چیزی ذهن را، غلبه کردن شهوت بر دل کسی، تشنه بودن
غین
- غین
- جَمعِ واژۀ اَغیَن و غَیناء: له اشجار غین، یعنی درختانی سبز و بلند دارد، (از اقرب الموارد)، رجوع به اَغین َ و غَیناء شود
غین
- غین
- زرداب و ریم و جز آن که از مردار پالاید، غینه، (منتهی الارب) (آنندراج)، در فرهنگهای معتبر بمعنی مذکور تنها غینه آمده است
غین
- غین
- موضعی است تب ناک، منه المثل: هو آنس من حمی الغین، یعنی او مأنوس تر و شناخته تر از تب غین است، (از منتهی الارب) (اقرب الموارد)، نام جایی است که بیماری تب در آنجا بسیار باشد، (از معجم البلدان)
بین
- بین
- میان
غیظ
- غیظ
- خشم
غیر
- غیر
- جز، نا، دیگر
