معنی غم گسار
- غم گسار
- آن چه که غم را ببرد، دوست، یار، همدم، غمخوار
واژههای مرتبط با غم گسار
غم گسار
- غم گسار
- یار و دوست که همدم و هم راز باشد و غم شخص را از بین ببرد، غم خوار،
برای مِثال همه روز اگر غم خوری غم مدار / چو شب غم گسارت بُوَد در کنار ، آنچه غم و غصه را بزداید، آنچه اندوه ببرد، غم زدا،(سعدی۱ - ۱۶۳) برای مِثال مطرب یاران بگوی این غزل دلپذیر / ساقی مجلس بیار آن قدح غم گسار (سعدی۲ - ۴۸۴)
غم گساری
- غم گساری
- دوستی، همدمی، غم خواری، غم زدایی،
برای مِثال در جهان هیچ سینه بی غم نیست / غم گساری ز کیمیا کم نیست (خاقانی - ۵۷۰)
غم گساری
- غم گساری
- غمخواری، دلسوزی، مهربانی
غمگسار
- غمگسار
- اندوه گسار فرمزدای، دوست یکرنگ، می ناب آنچه که غم را ببرد غمزدای، دوست رفیق، محبوب معشوق، روز هشتم از ماه ملکی، اثر صفت جمالی که عموم و شمول دارد. یا باده غمگسار. شرابی که اندوه بزداید
غمگسار
- غمگسار
- دلسوز، عطوف، غمخوار، غمزدا، مهربان
می گسار
- می گسار
- باده گسار، باده خوار
غصه گسار
- غصه گسار
- غمخوار، آنکه غم و اندوه به خود راه بدهد، یار مهربان و دلسوز که در غم و غصۀ شخص شریک باشد
غم گداز
- غم گداز
- آنکه یا آنچه غم را بگدازد و از میان ببرد، غم زدا
غصه گسار
- غصه گسار
- اندوهگسار غمخوار غمگین
