به قول صاحب تاریخ قم آبی بود در قم که از جویهای ’تیمره’ و ’انار’ در وادی می انداختند، و غری همریشه با ایغار است و ایغار در لغت به معنی جمع واضافت است. یعنی آب تیمره و ’انار’ اضافت می کنند و جمع می گردانند با آب رود خانه قم. (تاریخ قم ص 49)
نام موضعی به کوفه که تن امیرالمؤمنین علی (ع) را در آنجابه خاک سپردند، یکی از نامهای شهر نجف. (ماضی النجف و حاضرها ج 1 ص 8). رجوع به دورۀ کتاب مذکور و رجوع به نجف شود، یکی از غریان را گویند. (از معجم البلدان). رجوع به غریان شود
نیکو و خوب صورت از مردم و جز آن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ازقطر المحیط) ، بنای نیکو. از آن است غَریّان دو بنا در کوفه یا دو صخره یا دو خرپشته. (منتهی الارب) (آنندراج) ، الغری الذی یطلی به، غری آن است که بدان بیالایند. (از معجم البلدان ذیل غریّان) ، رنگ سرخ. صبغ احمر کانه یغری. قال الشاعر: کانما جبینه غری. (از تاج العروس)
