معنی غارتگر
- غارتگر((~. گَ))
- کسی که مال مردم را به تاراج برد، راهزن، دزد
واژههای مرتبط با غارتگر
غارتگر
- غارتگر
- کسی که مال مردم را غارت کند، غارت کننده، تاراج کننده
غارتگر
- غارتگر
- اپارک تاراجگر این است کزو رخنه به کاشانه من شد تاراجگر خانه ویرانه من شد (وحشی) کسیکه مال مردم را به تاراج برد غارت کننده، راهزن دزد
غارتگر
- غارتگر
- چپاولگر، چپوچی، دزد، راهزن، سارق، طرار، عیار، یغماگر
غارتگری
- غارتگری
- عمل غارتگر، غارت کردن
غارتگری
- غارتگری
- به یغما بردن
غارت گر
- غارت گر
- دُزد. چپوچی. کسی که مال مردم را به غارت می برد
کارتار
- کارتار
- دولتمرد، عامل، دولتمرد
کاراگر
- کاراگر
- آکتیویتور
چارتار
- چارتار
- ربایی که دارای چهار سیم است طنبوری که چهار تار دارد
