معنی عفریت
- عفریت((عِ))
- موجود زشت و ترسناک، دیو، غول، جمع عفاریت
واژههای مرتبط با عفریت
عفریت
- عفریت
- موجود زشت، بد و سهمناک، خبیث، منکر، زن پیر و زشت، موجود زشت و نیرومند، غول، جن بزرگ و نیرومند، زشت و قوی هیکل
عفریت
- عفریت
- ظالم و ستمکار
عفریت
- عفریت
- به غایت رساننده هر چیزی، مرد درگذرنده در امور و رسا و مبالغه کننده در آن و زیرک. (منتهی الارب). عِفریت. رجوع به عِفریت شود
عفریت
- عفریت
- مرد سخت خبیث کربز. (منتهی الارب). عِفریت. رجوع به عِفریت شود
عفریت
- عفریت
- اهریمن، دیو، شیطان، عفریته، غول، عجوزه
متضاد: فرشته
عفریته
- عفریته
- مؤنثِ واژۀ عفریت، موجود زشت، بد و سهمناک، خبیث، منکر، زن پیر و زشت، موجود زشت و نیرومند، غول، جن بزرگ و نیرومند، زشت و قوی هیکل
عفاریت
- عفاریت
- عفریت ها، موجودات زشت، بدها و سهمناک ها، خبیث ها، منکرها، زنان پیر و زشت، غول ها، جمعِ واژۀ عفریت
عاریت
- عاریت
- اسپنج سپنج (خانه عاریتی) که گیتی سپنج است پر آی و رو کهن شد یکی دیگر آرند نو (فردوسی شاهنامه) ایرمان، پس داد نی وامیک سپنجی ببخش و بخور هرچ آید فراز بدین تاج و تخت سپنجی مناز (فردوسی) آن چه بدهند و بگیرند آن چه از کسی ستانند برای رفع حاجتی و چون رفع حاجتی کنند باز دهند. یا عاریت شش روزه. آسمان و زمین و آنچه در آنهاست، تملیک منفعت است بدون بدل و عوض
عفریه
- عفریه
- نیرو مند و زیرک، پلید و بد مرد
