معنی عزی - فرهنگ فارسی معین
معنی عزی
- عزی((عُ زّا))
- یکی از دو بت معروف طایفه قریش (عرب) در عهد جاهلیت و دیگری «لات» نام داشته و اعراب بت پرست آن ها را دختران خدا می دانستند
فرهنگ فارسی معین
واژههای مرتبط با عزی
عزی
- عزی
- مونث اعز داربت درختی کهن که آن را تازیان چون بتی می پرستیدند و به فرمان پیامبراسلام صلی الله علیه و آله خالد بن ولید آن را بسوخت
فرهنگ لغت هوشیار
عزی
- عزی
- جَمعِ واژۀ عِزه. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). رجوع به عِزَه شود
لغت نامه دهخدا
عزی
- عزی
- شکیبا و صابر. (ناظم الاطباء). صبور. (اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
