معنی عرق خوری

عرق خوری((~. خُ)): می خواری، می گساری، نوشیدن نوشابه های الکلی

تصویری از عرق خوری — تصویر عرق خوری

فرهنگ فارسی معین

واژه‌های مرتبط با عرق خوری

عرق خوری

عرق خوری: عمل عرق خوردن، باده نوشی میگساری. یا گیلاس عرق خوری. ظرفی شیشه یی بلوری یا چینی کوچک و ظریف که با آن عرق نوشند

فرهنگ لغت هوشیار

عرق خوری

عرق خوری: عرق خوردن. (از فرهنگ فارسی معین) ، باده نوشی. می گساری. (فرهنگ فارسی معین) ، عمل عرق خور.
- گیلاس عرق خوری، ظرفی شیشه ای یا بلوری یا چینی کوچک و ظریف که با آن عرق نوشند. (فرهنگ فارسی معین). ظرف خاص برای آشامیدن عرق. (یادداشت مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

عرق خور

عرق خور: کسی که عرق می خورد، می گسار

عرق خور

فرهنگ فارسی عمید

عرق خور

عرق خور: باده خور باده نوش آن که عرق نوشد، باده نوش میگسار

عرق خور

فرهنگ لغت هوشیار

عرق خور

عرق خور: عرق خورنده. آنکه عرق نوشد. (فرهنگ فارسی معین) ، آنکه معتاد به عرق خوردن است. (یادداشت مرحوم دهخدا). باده نوش. می گسار. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

عرق خور

عرق خور: باده خوار، باده نوش، شرابخوار، مشروب خور، میخواره، میگسار

فرهنگ واژه مترادف متضاد

عرق خوردن

عرق خوردن: باده خوردن نوشیدن عرق: گه عرق خوردم و گه بنگ زدم تا که تریاکی و الدنگ شدم. (بهار)

فرهنگ لغت هوشیار

کره خوری

کره خوری: ظرفی خاص نهادن مسکه را. (یادداشت مؤلف). ظرف مخصوص کره

لغت نامه دهخدا

عرق خوردن

عرق خوردن: نوشیدن عرق. (فرهنگ فارسی معین). نوشیدن باده. خوردن می:
گه عرق خوردم و گه بنگ زدم
تا که تریاکی و الدنگ شدم.
ملک الشعراء بهار (از فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا