معنی عرف

عرف

((عُ رْ))

خوی، عادت، آن چه که در بین مردم پسندیده و متداول است، نیکویی، بخشش خوی، عادت، آن چه که در بین مردم پسندیده و متداول است، نیکویی، بخشش