معنی عرصه عرصه((عَ ص)) حیاط، فضای خالی جلوی خانه، میدان، صحرا، جمع عرصات عرصه را به کسی تنگ کردن: در فشار و مضیقه قرار دادن به عرصه رسیدن کسی: بزرگ شدن و از عهده کارهای خود برآمدن، به ثروت و قدرت رسیدن تصویر عرصه فرهنگ فارسی معین
