معنی عانیه - فرهنگ فارسی معین
معنی عانیه
- عانیه((یِ))
- مؤنث عانی، زن بندی و گرفتار، زن (بدان جهت که چون شوی بر او ظلم کند کسی به فریادش نرسد)، جمع عوانی
تصویر عانیه
فرهنگ فارسی معین
واژههای مرتبط با عانیه
عانیه
- عانیه
- مونث عانی زن بندی و گرفتار، زن (بدان جهت که چون شوی بر او ظلم کند کسی به فریادش نرسد جمع عوانی
فرهنگ لغت هوشیار
عانیه
- عانیه
- مؤنث عانی. یقال: امراءه عانیه، زن اسیر و بندی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
لغت نامه دهخدا
عانیه
- عانیه
- مؤنث عانی منسوب به عانه است که دهی است بر فرات. رجوع به عانه شود. (منتهی الارب) ، شرابی است منسوب به عانات و هی موضع من ناحیه الجزیره. (مهذب الاسماء)
لغت نامه دهخدا
عالیه
- عالیه
- عالی مقام، مؤنث عالی، عنوانی احترام آمیز برای زنان، نام دختر هارون الرشید، به روایتی نام دختر امام هادی (ع)
فرهنگ نامهای ایرانی
