معنی ظاهربین ظاهربین ((هِ)) آن که فقط به ظواهر امر توجه دارد، آن که قادر به دقت در عمق مسایل نیست آن که فقط به ظواهر امر توجه دارد، آن که قادر به دقت در عمق مسایل نیست تصویر ظاهربین فرهنگ فارسی معین