جدول جو
جدول جو

واژه‌های مرتبط با ظافر

ظافر

ظافر
نعت فاعلی از ظفر. ظفریابنده. فیروزی یابنده. فیروز
لغت نامه دهخدا

ظافر

ظافر
ابن جعفر بن ابی القاسم السلمی، مکنی به ابوعامر دمشقی. او از مکی بن علان و اسماعیل عراقی و محمد بن ابی القاسم قزوینی و دیگران استماع حدیث کرد. ذهبی در معجم گوید: وفات وی به سال 702 هجری قمری بود. و برخی ولادت وی را در 715 گفته اند. (الدّرر الکامنه چ حیدرآباد ج 2 ص 233)
اسماعیل بن عبدالرحمن بن اسماعیل بن عامر بن مطرف بن ذی النون امیر طلیطله. مولد وی به اوائل قرن پنجم هجری است. ابن بغونش و دانشمندان دیگری از معاصرین او از وی فوائد جمه گرفته اند. رجوع به عیون الانباء چ مصر ج 2 ص 48 و قاموس الاعلام شود
صلاح الدین عامر الاول ابن طاهر، از بنی طاهر، جانشینان رسولیان یمن. وفات 870 هجری قمری رجوع به طبقات سلاطین اسلام لین پول ص 91 شود
الَظافر، محمد بن اسماعیل قاضی اشبیلیه. رجوع به ابوالقاسم محمد المعتمدعلی الله بن ابی عمرو عباد... شود
لغت نامه دهخدا