معنی طنبوب
- طنبوب((طُ))
- استخوان ساق، جمع طنابیب
واژههای مرتبط با طنبوب
طنبوب
- طنبوب
- استخوان ساغ استخوان ساق، جمع طنابیب
طنبوب
- طنبوب
- استخوان ساق. ج، طنابیب. (دهار)
انبوب
- انبوب
- بستر و فراش و خوابگاه فرش میان دو پیوند نی، گره در ساق گیاه، لوله آب
انبوب
- انبوب
- فاصلۀ میان دو بند یا گرهِ نی، هر چیز میان تهی مانند نی، لوله، لولۀ آب
انبوب
- انبوب
- فرش، بساط، بستر، هر چیز گستردنی
طنبور
- طنبور
- از آلات موسیقی دارای دستۀ بلند و کاسۀ کوچک شبیه سه تار،
برای مِثال درّاج کشد شیشَم و قالوس همی / بی پردۀ طنبور و بی رشتۀ چنگ (منوچهری - ۱۷۱)
طنبور
- طنبور
- یکی از آلات موسیقی است دارای دسته دراز و کاسه کوچک شبیه سه تار، طنبور همان کمانچه مشهور است
انبوب
- انبوب
- فاصله میان دو بند یا گره نی (نای)، هر چیز مجوف مانند نی (نای)، لوله (آب و غیره)، جمع انابیب
طنبور
- طنبور
- تنبور
