معنی طحین
- طحین((طَ))
- آرد، گندم رقیق
واژههای مرتبط با طحین
طحین
- طحین
- آسیاب شده آرد آرد رقیق، گندم آس شده
طحین
- طحین
- آرد، گردی که از کوبیدن یا آسیا کردن غلات یا حبوبات به دست آید مثلاً آرد گندم، آرد جو، آرد برنج، آرد نخود
طحین
- طحین
- آرد. (منتهی الارب) (آنندراج). دقیق. گندم ِ آس شده
طنین
- طنین
- انعکاس صوت، پژواک، خوش آهنگی
تحین
- تحین
- پیوسیدن (انتظار کشیدن) چشمداشت
طنین
- طنین
- انعکاس صدا، پژواک، خوش آهنگی، صدای ناقوس، زنگ و مانند آنکه در گوش می پیچد، صدای مگس، پشه یا زنبور
طعین
- طعین
- مجروح و در خسته به نیزه، طاعون زده
طحون
- طحون
- سپاه گران، جنگ براندازی
طحان
- طحان
- آسیابان
