معنی ضریح
- ضریح((ضَ))
- گور، قبر، ساختمانی که بر روی گور بزرگان مذهبی درست کنند
واژههای مرتبط با ضریح
ضریح
- ضریح
- گور، قبر، بی لحد، مغاکی که در میان گور سازند برای مرده
ضریح
- ضریح
- قبر، گور، دور قبر، صندوق چوبی یا فلزی مشبک که بر روی قبر می سازند
ضریح
- ضریح
- نام پدرعُرفجۀ صحابی (یا آن به شین است). (منتهی الارب)
ضریح
- ضریح
- آرامگاه، تربت، حرم، خاکجا، قبر، گور، مدفن، مرقد، مزار، مقبره
بریح
- بریح
- خسته رنجور، آشکار
ذریح
- ذریح
- داروی خشک سوده یا کوفته پراکندنی پاشیدنی در چشم و جراحات ذریره جمع ذرورات، نوعی بوی خوش عطر ذریره جمع اذره. گروزه (جمعیت)، پشته
صریح
- صریح
- روشن
جریح
- جریح
- زخمی جرد افگار خسته زخمدار افگرا مجروح
سریح
- سریح
- آسان، روان شاش، بی زین اسپ
