معنی ضابط
- ضابط((بِ))
- نگاه دارنده، حفظ کننده، شحنه، حاکم، جمع ضوابط
واژههای مرتبط با ضابط
ضابط
- ضابط
- حفظ کننده، نگه دارنده، حاکم، قائد، قوی، نیرومند، باهوش
ضابط
- ضابط
- فراهم آورنده، نگاهدارنده چیزی
ضابط
- ضابط
- فراهم آورنده. نگاهدارنده. نگاهدارندۀ چیزی. آنکه ضبط مدینه و سیاست آن را از طرف سلطان بس باشد. شِحنه: گرد عالم گشتن چه سود، پادشاه ضابط باید. (تاریخ بیهقی). پادشاه ضابط باید، چون ملکی و بقعتی بگیرد و آن را ضبط نتواند کرد و زود دست بمملکت دیگر یازد... (تاریخ بیهقی ص 90). ما را خداوندی گماشت عادل و مهربان و ضابط. (تاریخ بیهقی) ، مُبرّ: انّه لمُبِرّ بذلک، ای ضابط له، رجل ضابط، مرد هشیار و توانا و سخت، شتر قوی سخت، شیر بیشه. (منتهی الارب) ، در اصطلاح درایه، متقن مثبت. ج، ضابطون، ضُبّاط، ضوابط
ضابط
- ضابط
- بایگان، پاسبان، پلیس، شحنه، شرطه، محصل، ممیز، مباشر، حاکم، والی
ضوابط
- ضوابط
- بندها
رابط
- رابط
- میانجی، وابسته
رابط
- رابط
- ربط دهنده، واسطه میان دو نفر یا دو چیز
اضبط
- اضبط
- برابر دست: کسی که با هر دو دست راست و چپ کار کند شیر بیشه
خابط
- خابط
- کسی که بیراهه می رود
