معنی صلبیه صلبیه((صُ بِ یَّ)) سفیدی چشم، پرده ای سفید و کدر در چشم که از الیاف محکم ساخته شده و قسمت اعظم کره چشم را احاطه کرده است تصویر صلبیه فرهنگ فارسی معین
صلبیه صلبیه نام پردۀ هفتم از هفت پردۀ چشم که اندرون همه پرده ها است. (غیاث اللغات). طبقه ای از هفت طبقۀ چشم که منشاء آن اطراف غشاء صلب دماغی است که بر پشت عصبۀ مجوفه است لغت نامه دهخدا