معنی صلب
- صلب((صَ))
- بردبار، صبور
واژههای مرتبط با صلب
صلب
- صلب
- سخت، استوار، زمین درشت
صلب
- صلب
- مصلوب کردن، به دار آویختن، به دار زدن، کسی را بر دار کشیدن، درآوردن چربی و مغز استخوان، بریان کردن گوشت
صلب
- صلب
- سخت، محکم، درشت، قوی، استخوان های پشت، کمر، مجازاً نطفه
صلب
- صلب
- شدید، قوی، سخت، درشت، استخوان پشت، تیرۀ پشت، کمر، کنایه از نسل و اولاد
صلب
- صلب
- جَمعِ واژۀ صَلیب. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به صلیب شود
صلب
- صلب
- مرغی است. (منتهی الارب)
صلب
- صلب
- جوهری آرد که آن موضعی است به صَمّان. (معجم البلدان)
کوهی است بنی مره بن عباس را. (معجم البلدان)
صلب
- صلب
- چربش استخوان و فی الحدیث: لما قدم مکه اتاه اصحاب الصلب، ای الذین یجمعون العظام و یستخرجون ودکها و یأتدمون به، استخوان پشت. (منتهی الارب). مازوی پشت. (مهذب الاسماء). عظم من لدن الکاهل الی العجب. (قاموس) ، زمین درشت. (منتهی الارب)
صلب
- صلب
- وادی صلب بین آمد و میافارقین است. (معجم البلدان)