کابین زن. ج، صُدق. صُدُق. (منتهی الارب). کابین و مهر زن. (غیاث اللغات). کاوین. (مهذب الاسماء) (ربنجنی). مهر. (صراح). کابین. (دهار) (ربنجنی). صدقه. (مهذب الاسماء) (منتهی الارب). دست پیمان. (منتهی الارب). نحله. شیربها. بضع: عروس طبع بر او عقد بستم از سر عقل بدان صداق که از اهتمام او زیبد. خاقانی. بیش احتمال جور و جفا بردنم نماند بیزاریم بده که نمیخواهمت صداق. سعدی. ، دیوان صداق، دیوانی که مخارج دربار را در دفاتر آن ثبت می کردند: چنان خواندم در اخبار خلفا که یکی از دبیران میگوید که بوالوزیر دیوان صداق و نفقه بمن داد، در روزگار هارون الرشید یک روز... جریدۀ کهن تر من بازمی نگریستم در ورقی دیدم نبشته بفرمان امیراالمؤمنین بنزدیک... جعفر بن یحیی...لامعۀ برده آمد از زر چندین و از سیم چندین. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 190)
