این صورت در بیت ذیل بضبط بعض نسخ شاهنامه آمده است، و در بعض دیگر آسیب با سین مهمله بجای آشیب دارد، و معنی آن ظاهراً رنج و تعب و مانند آن باشد: چنین است گیتی پر آشوب و شیب پس ِ هرفرازی نهاده نشیب. فردوسی. و بگمان من کلمه اول آشیب و کلمه دوم تیب است، صورتی از شیب و تیب
