معنی شواظ شواظ((شُ)) شعله آتش که بی دود باشد، حرارت آتش یا آفتاب، فریاد و دشنام تصویر شواظ فرهنگ فارسی معین
شواظ شواظ زبانۀ آتش، شعلۀ آتش که بی دود باشد، برای مِثال خلق بد دوزخ است و نار غضب / قهر و دیوانگی شواظ و لهب (اوحدی - ۵۰۴)، حرارت آتش یا آفتاب، فریاد، دشنام فرهنگ فارسی عمید