معنی شش انداز
- شش انداز((ش اَ))
- کسی که شش بجول بازی کند، کسی که نرد بازد، نراد، کسی که شش گوی الوان مدور از چوب یا غیر آن به هر دو دست بگیرد و بر هر دستی سه عدد، در هوا اندازد و گیرد بطوری که هیچ یک زمین نیفتد و پیوسته چهار عدد آن در هوا باشد
واژههای مرتبط با شش انداز
شش انداز
- شش انداز
- کسی که شش بجول بازی کند، کسی که نرد بازد نراد، کسی که شش گوی الوان مدور از چوب یا غیر آن به هر دو دست بگیرد و بر هر دستی سه عدد در هوا اندازد و گیرد به طوری که هچیک بر زمین نیفتد و پیوسته چهار عدد آن در هوا باشد، ماه شب چهاردهم بدر، نوعی خورش که از تخم مرغ با پیاز ترتیب دهند
شش انداز
- شش انداز
- کسی که نرد بازی می کند، بجول باز که با شش بجول بازی می کند، کسی که شش گوی به هوا اندازد و بگیرد به طوری که مرتب چهارتای آن در هوا باشد و دو تای دیگر در دو دست خودش،
برای مِثال برون آمد ز پرده سحرسازی / شش اندازی به جای شیشه بازی ، نوعی اشکنه که با پیاز، روغن و تخم مرغ تهیه می شود(نظامی۲ - ۱۲۷)
شش اندازی
- شش اندازی
- عمل شش انداز، یعنی کسی که شش گوی مدور در هوا اندازد..
شیش انداز
- شیش انداز
- نوعی خورشت که مواد اصلی آن انار می باشد
پا انداز
- پا انداز
- فرشی که در دو سوی در ورود اطاق می اندازند
آتش انداز
- آتش انداز
- آنکه در جنگها آتش به جان دشمنان اندازد
چشم انداز
- چشم انداز
- منظره
رو انداز
- رو انداز
- آنچه که به هنگام خواب بر روی خود اندازند مقابل زیر انداز
چشم انداز
- چشم انداز
- منظره، دورنما
