معنی شرفیاب

شرفیاب((شَ رَ)): کسی که به شرف و افتخاری نایل آید، آن که به فرصت بزرگی می رسد

شرفیاب: سرافراز شده و صاحب قدر و مرتبه گشتن و مشرف، کسی که به شرف و افتخاری نایل آید

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی عمید

شرفیاب: سرافرازشده و صاحب قدر و مرتبه گشته و مشرف. (ناظم الاطباء). کسی که به شرف و افتخاری نایل آید. شرف یافته. که شرف یابد، آنکه به خدمت بزرگی می رسد. (از فرهنگ فارسی معین). رجوع به شرفیابی شود

لغت نامه دهخدا

فرهنگ واژه مترادف متضاد

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

شرفیابی: سرافرازی و درک شرف و بلندی جاه و مرتبه. (از ناظم الاطباء). تشرف. شرف و افتخار یافتن. (یادداشت مؤلف). نیل به شرف و افتخار. (فرهنگ فارسی معین) ، به خدمت بزرگی رسیدن. (از فرهنگ فارسی معین). رجوع به شرفیاب و شرفیاب شدن شود

لغت نامه دهخدا

فرهنگ واژه مترادف متضاد

واژه‌های مرتبط با شرفیاب