معنی شخاییدن
- شخاییدن((شَ دَ))
- خراشیدن، خلانیدن، فرو کردن
واژههای مرتبط با شخاییدن
شخاییدن
- شخاییدن
- خراشیدن ریش کردن، خلانیدن فرو کردن (سوزن و نشتر)
شخاییدن
- شخاییدن
- خراشیدن، ریش کردن،
برای مِثال چو بشنید شاه آن پیام نهفت / ز کینه لب خود شخایید و گفت ، خلانیدن(لبیبی - شاعران بی دیوان - ۴۷۸)
شخاییدن
- شخاییدن
- ریش کردن. خلانیدن. خراشیدن. (برهان). ریش کردن. (از فرهنگ رشیدی). ریش کردن. خلیدن. (فرهنگ سروری). به دندان ریش کردن. (صحاح الفرس) :
سواران خفته و این اسب بر سرْشان همی تازد
که نه کس را بکوبد سر نه کس را روی بشْخاید.
ناصرخسرو
شخائیدن
- شخائیدن
- خراشیدن ریش کردن، خلانیدن فرو کردن (سوزن و نشتر)
شخاییده
- شخاییده
- خراشیده ریش کرده، خلانیده
شخاریدن
- شخاریدن
- مجروح کردن، خراشیدن
شخالیدن
- شخالیدن
- خراشیدن، خراش دادن، خلانیدن
شخاییده
- شخاییده
- خراشیده، ریش شده
بشخاییدن
- بشخاییدن
- بشخودن. بمعنی خراشیدن با ناخن و غیر آن. (برهان) (انجمن آرا) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء). مرادف شخودن بمعنی خراشیدن. و بای زائد از کثرت استعمال گویا جزو کلمه شده. (رشیدی) :
سواران خفته و او اسب بر سرشان همی تازد
که نی کس را بکوبد سر نه کس را روی بشخاید.
ناصرخسرو.
و رجوع به فرهنگ شعوری ج 1 ورق 207 و بشخودن شود