معنی شخ
- شخ((ش نَ یا نِ))
- سر کوه، استوار، محکم، زمین سخت و ناهموار
واژههای مرتبط با شخ
شخ
- شخ
- چرک (بدن جامه)
شخ
- شخ
- شاخۀ درخت،
برای مِثال نه در کوه سبزی نه در باغ شخ / ملخ بوستان خورده مردم ملخ (سعدی۱ - ۵۸)
تیغ کوه، سر کوه، زمین سخت و ناهموار،برای مِثال میوه ها سر در کشند از شدّت گرما به شاخ / ماهیان بیرون فتند از جوشش دریا به شخ ، محکم، استوار مثلاً کمان شخ(انوری - ۵۸۲)
شخ
- شخ
- چرک
شخ
- شخ
- شاخه، شاخ حیوانات
شخ
- شخ
- چرک بدن یا جامه، مادۀ سفید رنگی که از دمل و زخم بیرون می آید و مرکب از مایع سلول های مرده، باکتری ها و گلبول های سفید است، رِم، ریم، سیم، سَخ، وَسَخ، پیخ، پَژ، فَژ، کورَس، کُرَس، کُرسِه، هُو، هُبَر، بَخجَد، بَهرَک، خاز، دَرَن، قَیح، کَلچ، کَلَخج، کِلَنج
شخ
- شخ
- کمیز و آواز آن. (منتهی الارب). کمیز و بول. (ناظم الاطباء)
شخ
- شخ
- مخفف شوخ است که به معنی چرک بدن و جامه باشد. (برهان). چرک اندام و جامه. (فرهنگ سروری) (فرهنگ رشیدی). چرک اندام. (شرفنامۀ منیری). چرک بدن. (ناظم الاطباء). چرک جامه. و با خاء مشدد نیز آمده است. (شرفنامۀ منیری)
شخ
- شخ
- خرخر کردن در خواب. (منتهی الارب) : شخ فی نومه، غط، صدا دادن شیر وقت دوشیدن. (از اقرب الموارد) ، به آواز درآوردن کمیز را. (منتهی الارب) ، بول کردن کودک. (از اقرب الموارد) ، دراز کردن کمیز ودور انداختن آن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
شخ
- شخ
- شوخ، راست، محکم، صدای خرد شدن برگ در زیر پا