معنی شب خواب
- شب خواب((شَ خا))
- آن که در شب جایی بخوابد، مجازاً، روسپی که شب نزد کسی خوابد (مق. تک خواب)، مردی که شبی با روسپی بیتوته کند
واژههای مرتبط با شب خواب
شب خواب
- شب خواب
- آن که در شب به جایی بخوابد، روسپیی که شب نزد کسی خوابد (مقابل تک خواب)، مردی که شبی با روسپیی بیتوته کند
شب خواب
- شب خواب
- کسی که شب در مکانی بخوابد، آنکه شب بخوابد، خوابگاه و بستر، شب خسب
شب خوان
- شب خوان
- مرغ سحر خوان
شب خوان
- شب خوان
- مرغ سحرخوان، بُلبُل، پرنده ای خوش آواز و به اندازۀ گنجشک با پشت قهوه ای و شکم خاکستری، زَندوان، فَتّال، زَندواف، هِزاردَستان، مُرغِ چَمَن، بوبُرد، مُرغ خوُش خوٰان، شَباهَنگ، صُبح خوٰان، مُرغِ سَحَر، عَندَلیب، بوبَردَک، هِزار، هِزاران، زَندلاف، هِزارآوا، زَندباف
شب خوان
- شب خوان
- شب خواننده. که در شب خواند. که شب آوا و نغمه برآرد، کسی که شبها بر مناره مناجات کند. (فرهنگ نظام) ، که در شب طلبد دیگری را، بلبل را گویند و به عربی عندلیب خوانند. (برهان). اسم فارسی عندلیب است. (از فرهنگ نظام). بلبل راگویند. (آنندراج). بلبل و عندلیب. (ناظم الاطباء)
پر خواب
- پر خواب
- آنکه بسیار خوابد نوام مقابل کم خواب. یا جامه پر خواب. جامه ای که خمل بسیار دارد مقابل کم خواب
شاد خواب
- شاد خواب
- خواب شیرین
شب خمار
- شب خمار
- شب بی یار
شکر خواب
- شکر خواب
- خوابی مطبوع و شیرین خواب خوش شاد خواب، خواب سحر
