معنی شادبهر
- شادبهر((بَ))
- کسی که قسمت و بهره اش از دنیا شادی است
واژههای مرتبط با شادبهر
شادبهر
- شادبهر
- آنکه از شادی بهره دارد، خوشحال
شادبهر
- شادبهر
- کسی که بهره اش شادی است، آنکه از شادی ها و خوشی های دنیا بهرۀ وافر دارد، خوشحال، شادی بهر،
برای مِثال یکی روز فارغ دل و شاد بهر / برآسوده بود از هوس های دهر (نظامی۵ - ۸۱۳) ، پسر را همی گفت کای شاد بهر / خرت را مبر بامدادان به شهر(سعدی۱ - ۶۷)
شادبهر
- شادبهر
- خوشحال. (فرهنگ جهانگیری). کسی که از تمتعات دنیوی بهرۀ وافر داشته باشد. (آنندراج) :
یکی روز فارغ دل و شادبهر
برآسوده بود از هوسهای دهر.
نظامی.
پسر را همی گفت کای شادبهر
خرت را مبر بامدادان به شهر.
سعدی (بوستان)
شادبهر
- شادبهر
- نام کنیزکی بوده. (فرهنگ جهانگیری)
شادمهر
- شادمهر
- مهربان، با محبت، مرکب از شاد (خوشحال) + مهر (محبت یا خورشید)، نام شهر یا مکانی در نیشابور
شاد بهر
- شاد بهر
- کسی که از تمتعات دنیوی بهره فراوان داشته باشد
شادمهر
- شادمهر
- دیهی است از دهستان پائین ولایت بخش حومه شهرستان تربت حیدریه، واقع در 22 هزارگزی جنوب باختری تربت حیدریه، سر دو راهی شوسۀ زاهدان با کاشمر. جلگه ای، آب و هوای آن معتدل، سکنۀ آن 1801 تن است. آب آن از قنات، محصولات عمده آن تریاک، پنبه. میوه جات، ابریشم. شغل اهالی آن زراعت و گله داری و کرباس و قالیچه بافی است. راه اتومبیلرو دارد. دارای دبستان است. (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)
شادبه
- شادبه
- بهترین شادی
دادمهر
- دادمهر
- عدالت دوست، داده خورشید، نام استاندار پارسی طبرستان، نام یکی از پادشاهان طبرستآنکه هم زمان با بنی امیه بوده است
