معنی سکارو
- سکارو((سُ))
- نان و گوشتی که بر روی آتش بریان کنند
واژههای مرتبط با سکارو
سکارو
- سکارو
- نان و گوشتی که بر روی زغال افروخته و اخگر پزند، چنگالی مالیده
سکارو
- سکارو
- نان یا گوشتی که بر روی آتش بریان کنند
سکارو
- سکارو
- نان و گوشتی را گویند که بر روی زغال افروخته و اخگر بپزند. (برهان) (آنندراج). نانی که بر روی انگشت افروخته افکنند تا بریان شود. (رشیدی) ، چنگالی. (برهان) ، مالیده. (برهان)
سبارو
- سبارو
- کبوتر
سکالو
- سکالو
- نان و گوشتی که بر روی زغال افروخته و اخگر پزند، چنگالی مالیده
سکاری
- سکاری
- جمع سکران، مستان
سکاری
- سکاری
- سکران، مست
سبارو
- سبارو
- کبوتر. (رشیدی) :
سبارو گرچه اوج چرخ گیرد
کجا گردد رها از مخلب باز.
قطران (از رشیدی).
رجوع به سباروک و سپاروک شود
سکالو
- سکالو
- سکارو. سکالیو. شکالیو. (از حاشیۀ برهان قاطع چ معین). آنچه بر روی زغال افروخته و اخگر آتش پخته باشند از نان و گوشت و غیره و سکالیو هم گفته اند. (برهان). رجوع به سکارو شود