معنی سرسپرده
- سرسپرده((~. س پُ دِ))
- تسلیم شده، فرمانبردار
واژههای مرتبط با سرسپرده
سرسپرده
- سرسپرده
- مطیع فرمانبرده، تسلیم شده، به حلقه ارادت مرشد در آمده
سرسپرده
- سرسپرده
- تسلیم، فرمانبردار، فدایی، تابع، ارادتمند، ارادت کیش، برخی، فدوی، جان نثار، مطیع، منقاد
متضاد: گردن کش، یاغی، نافرمان
سراپرده
- سراپرده
- آلاچق
سرسپردن
- سرسپردن
- مطیع گشتن، فرمانبرداری کردن
سراپرده
- سراپرده
- بارگاه پادشاهان، خیمه
سراپرده
- سراپرده
- بارگاه، خیمۀ بزرگ،
پردۀ بزرگ که به جای دیوار دور خیمه بکشند، پرده سرای
سراپردۀ کحلی: کنایه از آسمان، ابر سیاه
سر سپرده
- سر سپرده
- فَرمان بُردار، آنکه فرمان کسی را می پذیرد یا اجرا می کند
فَرمان بَر، فَرمان پَذیر، فَرمان شِنو، فَرمان نیوش، سَر به راه، سَر بر خَط، نَرم گَردن، طاعَت پیشه، طاعَت وَر، مُطیع، طایع، مُطاوِع، مِطواع، عَبید، مُنقاد
سراپرده
- سراپرده
- پرده سرای
سرسپردن
- سرسپردن
- تسلیم شدن، فرمان بردن
