معنی سر برتافتن
- سر برتافتن((بَ تَ))
- سرپیچی کردن
واژههای مرتبط با سر برتافتن
سر برتافتن
- سر برتافتن
- نافرمانی کردن سرپیچی نمودن
سر برتافتن
- سر برتافتن
- کنایه از نافرمانی کردن و یاغی شدن. (برهان) (آنندراج). اعراض کردن. دوری جستن: پس مردمان کابل سر برتافتند. (تاریخ سیستان).
چه وقت آید کزین به دست یابیم
ز حق خدمتت سر برنتابیم.
نظامی.
سرش برتافتم تا عاقبت یافت
سر از من لاجرم بدبخت برتافت.
سعدی.
راستی را سر ز من برتافتن بودی صواب
گر چو کژبینان به چشم ناصوابت دیدمی.
سعدی
سر بر تافتن
- سر بر تافتن
- سر تافتن، سر برتابیدن، سرپیچی کردن، نافرمانی کردن
سربرتافتن
- سربرتافتن
- یاغی شدن
سر برگرفتن
- سر برگرفتن
- از خواب برخاستن بیدار شدن، سفر کردن مسافر شدن
سر برداشتن
- سر برداشتن
- بلند کردن سر (از بالش و غیره)، قیام کردن ضد کسی برخاستن شورش کردن
سر برداشتن
- سر برداشتن
- سر بلند کردن، بلند کردن سر از بالش و بستر
قیام کردن، بر ضد کسی برخاستن، شورش کردن
سر برداشتن
- سر برداشتن
- قیام کردن، شورش کردن
بار برتافتن
- بار برتافتن
- بمعنی خود، طالب آملی گوید:
از آن مقفا سر کردم این غزل طالب
که دوش قافیه ام برنتافت بار ردیف.
(از آنندراج).
و آن بمعنی تحمل کردن بار و طاقت باربرداری است. رجوع به برتافتن شود، منسوب و متعلق به هر چیزی. (ناظم الاطباء)