معنی ستیزکار

ستیزکار: ستیزه کار، جنگجو، سرکش، ناسازگار

تصویری از ستیزکار — تصویر ستیزکار

فرهنگ فارسی معین

واژه‌های مرتبط با ستیزکار

ستیزکار

ستیزکار: آنکه کار او ستیزه بود. رجوع به ستیزه کار شود

لغت نامه دهخدا

ستیز کار

ستیز کار: جنگجو، لجوج، خشمگین، متمرد سرکش

ستیز کار

فرهنگ لغت هوشیار

ستیز کار

ستیز کار: جنگجو، سرکش، کسی که کارش ستیزه است، ناسازگار

ستیز کار

فرهنگ فارسی عمید

ستیزگار

ستیزگار: ستیزه کننده. آنکه ستیزه کند. ستیزه گر

لغت نامه دهخدا

ستیزکاری

ستیزکاری: عمل ستیزه کار. رجوع به ستیزه کاری شود

لغت نامه دهخدا

تیزکار

تیزکار: چست و چابک و جلدکار، (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

استیزار

استیزار: دستور گماردن دستور گرداندن، به دستوری پرداختن ویچیری (وزیری)، گرد کردن و بردن

فرهنگ لغت هوشیار

ستیزه کار

ستیزه کار: جنگجو، لجوج، خشمگین، متمرد سرکش

ستیزه کار

فرهنگ لغت هوشیار

ستیز گر

ستیز گر: جنگجو، لجوج، خشمگین، متمرد سرکش

ستیز گر

فرهنگ لغت هوشیار