معنی ستن آوند - فرهنگ فارسی معین
معنی ستن آوند
ستن آوند((سُ تُ وَ))
بالا خانه ای که پیش آن مانند ایوان گشاده بود، بالاخانه، صفه بلندی که سقف آن را بر ستونی افراشته باشند
تصویر ستن آوند
فرهنگ فارسی معین
واژههای مرتبط با ستن آوند
ستن آوند
ستن آوند
بالا خانه ای که پیش آن مانند ایوان گشاده بود، بالا خانه، صفه بلندی که سقف آن را برستونی افراشته باشند
فرهنگ لغت هوشیار
ستن آونده
ستن آونده
صفه و ایوان خانه را گویند که به یک ستون برپای باشد. (برهان)
لغت نامه دهخدا
ستناوند
ستناوند
بالا خانه ای که پیش آن مانند ایوان گشاده بود، بالا خانه، صفه بلندی که سقف آن را برستونی افراشته باشند
فرهنگ لغت هوشیار
ستناوند
ستناوند
نام قلعه ای است مشهوردر دماوند از اعمال ری و آن را جرهد و استناباد و استوناوند و استوناباد گویند و در همین قلعه سیده جلیل القدر ابوعلی حسن بن احمد بن حموله را بند فرمودند. رجوع به استناباد و استوناوند و معجم البلدان شود
لغت نامه دهخدا
جدول جو جستجوی پیشرفته در مجموعه فرهنگ لغت، دیکشنری و دایره المعارف گوناگون
© 2025 | تمامی خدمات جدول جو رایگان است.