معنی سابح
- سابح((بِ))
- شناکننده، شناور، تندرونده، تندرو، جمع سابحات
واژههای مرتبط با سابح
سابح
- سابح
- شناور، شناگر، مرد شنا کننده
سابح
- سابح
- شنا کننده، شناور، تندرونده، تندرو، اسب تندرو، چارگامِه، رَه اَنجام، چَهارگامِه، شولَک، بالاد، گام زَن، بُراق، سابِح، سیس، بادرَفتار، بوز
سابح
- سابح
- شناور. شناگر. مرد شناکننده. (منتهی الارب) (آنندراج). آشناگر. آشناور. شناوبر. آب ورز. آب باز. ج، سابحون، سُبّاح، سبحا:
آن سکون سابح اندر آشنا
به ز جهد اعجمی با دست و پا.
(مثنوی).
، اسب، بدان جهت که در رفتار شنا میکند. (منتهی الارب) (آنندراج) ، اسب نیک رونده. اسب تندرو. (قطر المحیط)
سابح
- سابح
- شناگر، شناور، اسب، اسب تیزتک
سابق
- سابق
- مربوط به گذشته، پیشین، مقدم، پیشی گیرنده، سبقت گیرنده، نام چندتن از شخصیتهای تاریخی از جمله نام یکی از اصحاب پیامبر (ص)
ذابح
- ذابح
- ذبح کننده حیوان ماکول، سربرنده
سابق
- سابق
- پیشین
رابح
- رابح
- سود دهنده
سافح
- سافح
- ریزنده خون یا اشک، ریزان
