معنی ژنگدان
- ژنگدان((ژَ))
- زنگوله، زنگ های کوچک که به گردن چهارپایان آویزند، زنگل
واژههای مرتبط با ژنگدان
ژنگدان
- ژنگدان
- زنگوله جلاجل
ژنگدان
- ژنگدان
- جلاجل، زَنگوله، زنگ کوچک کروی شکل که به پای کودکان یا گردن چهارپایان می بندند
زَنگُل، زَنگُله، زَنگدان، زَنگُلیچه، ژَنگُله
ژنگدان
- ژنگدان
- زنگدان. زنگ. زنگله. جلاجل. ژنگدن. (برهان). زنگوله. زنگهای کوچک اطراف دورویه
زنگدان
- زنگدان
- زنگله که زنان بر پای بندند جلاجل
انگدان
- انگدان
- گیاهی از تیره ّ چتریان که علفی است و پایا میباشد. این گیاه در اکثر صحاری ایران فراوانست. ارتفاعش 2 تا 5، 2 متر و ریشه اش راست و ستبر است ابر کبیر حلتیت انجدان انگوزاکما انگیان
سنگدان
- سنگدان
- عضو عضلانی که دارای الیاف ماهیچه ای قوی و سخت جهت خرد کردن دانه ها و دیگر مواد غذائی پرندگان در مسیر مری پس از چینه دان و قبل از معده اصلی قرار دارد
زنگدان
- زنگدان
- زَنگوله، زنگ کوچک کروی شکل که به پای کودکان یا گردن چهارپایان می بندند
زَنگُل، زَنگُله، زَنگُلیچه، ژَنگُله، ژَنگدان
انگدان
- انگدان
- اَنجُدان، گیاهی با ساقه های ستبر و میان تهی، برگ های سوراخ دار، گل های چتری، میوۀ سیاه و بدبو و ریشۀ راست و ستبر که از آن صمغی تلخ می گیرند، اَنگُژه، اَنگوژه، رافِه، اَنگُژَد، اَنگُیان
زنگدان
- زنگدان
- جلاجل
