معنی زاغه نشین
- زاغه نشین((~. نِ))
- ساکن زاغه، بینوا، تهی دست
واژههای مرتبط با زاغه نشین
زاویه نشین
- زاویه نشین
- گوشه نشین گوشه گیر منزوی
زانو نشین
- زانو نشین
- مغلوب
سایه نشین
- سایه نشین
- کسی که در سایه نشیند، کسی که تعب و و رنج روزگار ندیده و نچشیده باشد
خانه نشین
- خانه نشین
- گوشه نشین، معزول
خانه نشین
- خانه نشین
- منزوی، گوشه نشین
زاویه نشین
- زاویه نشین
- گوشه گیر، منزوی
خانه نشین
- خانه نشین
- ویژگی کسی که به سبب بیماری یا از دست دادن شغل در خانه به سر می برد، ساکن خانه
زاویه نشین
- زاویه نشین
- منزوی، گوشه گیر، آنکه از مردم دوری گزیند و در خانقاه به عبادت و ذکر مشغول شود
سایه نشین
- سایه نشین
- کسی که در سایه بنشید، کنایه از شخص بی کاره و خوش گذران که به بی کاری و بطالت عادت کرده و تن به رنج و زحمت ندهد
