معنی زاغه زاغه((غِ)) سوراخی که در کوه، تپه یا بیابان برای استراحت چهارپایان آماده کنند، کنایه از چهاردیواری محقر و تنگ جهت زندگی فقرا تصویر زاغه فرهنگ فارسی معین