معنی ریشیدن
- ریشیدن((دَ))
- زخم شدن
واژههای مرتبط با ریشیدن
ریشیدن
- ریشیدن
- ریشه ریشه کردن
ریشیدن
- ریشیدن
- ریختن، پاشیدن
ریشیدن
- ریشیدن
- فروریختن چیزی در چیزی. (از ناظم الاطباء) (از برهان) (آنندراج) (از فرهنگ جهانگیری). ریختن. (از شعوری ج 2 ص 20) ، گداختن، پاشیدن. (ناظم الاطباء) ، چشمه چشمه کردن جامه. (از لغت فرس اسدی) ، آمیختن و رنگ کردن. (آنندراج) (از غیاث اللغات)
رخشیدن
- رخشیدن
- پرتو انداختن تابیدن روشن شدن
ریسیدن
- ریسیدن
- پنبه یا پشم را با دوک ریسیدن تافتن تابیدن:) می آسوده در مجلس همی گشت رخ میخواره همچون می همی رشت (ویس و رامین)
خریشیدن
- خریشیدن
- از پوست بدن یا سطح چیزی با سر ناخن خار و جز آن ایجاد خراش کردن خراش دادن، ریش کردن مجروح ساختن
پریشیدن
- پریشیدن
- بد حال شدن تهیدست شدن، مضطرب گشتن، بیخود گشتن، پریشان کردن
سریشیدن
- سریشیدن
- مخلوط کردن آغشته کردن، خمیر کردن، خلق کردن آفریدن
ریشیده
- ریشیده
- رنگ و رو رفته،
برای مِثال رخم از رنگ توست ریشیده / دلم از زلف توست پیچیده ، ریشه ریشه(عنصری - ۳۶۹)
